Περιοδικό Νέα Συντέλεια, τεύχος 8-9-10 (2008)

Οφείλω … να κοιτάζω τον κόσμο μ’ ένα διαφορετικό μάτι, οφείλω να προσπαθώ να διευσδύσω σ’ αυτόν, από ασυνήθιστους δρόμους…Κάνω στ’ αλήθεια μεγάλη προσπάθεια για να βρω αφηγηματικές μορφές που να μην είναι εκείνες του παρελθόντος…ομολογούσε ο Μικελάντζελο Αντονιόνι – και ο (ποιητής και ιστορικός κινηματογράφου) Αντρέας Παγουλάτος αναζητά την επίτευξη του ευσεβούς πόθου σε ένα κείμενο για την Κόκκινη Έρημο του σκηνοθέτη.

Εδώ διαδραματίζεται μια Συντέλεια Αφιερωμάτων: Αρχικά, στο εκατόφυλλο συνοδευτικό βιβλιαράκι, μια μύηση στην σύγχρονη βραζιλιάνικη λογοτεχνία και δη του μοντερνισμού και των πρωτοποριών με 6 διηγήματα των Joao Guimaraes Rosa, Graciliano Ramos και της υπέροχης Clarice Lispector, ενώ από την ανάποδη πλευρά εισερχόμαστε στην χυμώδη ποίηση του Lawrence Ferlinghetti, ακόμα και στην ανέκδοτη. Στο κυρίως τεύχος, πλήρεις σελίδες για τον Νίκο Εγγονόπουλο αλλά και για τον και από τον Νάνο Βαλαωρίτη: κείμενα, εξομολόγηση στην Ιουλία Ραλλίδη για τα έργα και τις ημέρες του στα πανεπιστήμια του ψυχεδελικού Σαν Φραντσίσκο του 1969 αλλά και το θυελλωδέστερο γραπτό εδώ (Για μια Οικολογία της Ποιητικής Γραφής): μια Βαλαωρίτεια Κοσμογονία της Ποίησης (από τον Όμηρο και τους Συμβολιστές, τους Νταντά και τους Φουτουριστές, στους Υπερρεαλιστές, το Νέο Γαλλικό και τους Καταστασιακούς, κι από τον Ζήνωνα, τον Τρισμέγιστο, τον άλλον, τον παλαιότερο (Α.) Βαλαωρίτη στην Joyce Mansour και τον Dylan Thomas), ένα εμβάπτισμα – ποταμός και ταυτόχρονα μια άτακτη εξομολόγηση επιλογών: Διαβάζω το Paradis του Σολέρς και αφήνομαι στο ρεύμα της γλώσσας…Είναι ένα λουτρό ελεύθερης κολύμπησης στα νερά των φράσεων που παφλάζουν γύρω μου.

Οι γνωριμίες με τις άγνωστες λογογωνίες συνεχίζονται σε διπλή κατεύθυνση: αφενός σε ένα δεκαεξάπτυχο για ποιητές και συγγραφείς της Λατινικής Αμερικής (Vicente Huidobro, Gonzalo Rojas, Virgilio Pinera), σε ποίηση και πρόζες από την Πορτογαλίδα Sophia de Mello Breyner Andresen και τον Ρουμάνο Sebastian Reichman και αφετέρου σε ανέκδοτες γραφές των Ρεμπώ, Εμπειρίκου, Βαρβιτσιώτη, και ξανά των αεικίνητων Βαλαωρίτη και Παγουλάτου. Πίνακες, σχέδια και φωτογραφίες εικονογραφούν ορισμένες από τις 184 μεγαλοσελίδες, ενώ στο τρίτο νεοσυντελειακό cd ο Ν. Βαλαωρίτης απαγγέλλει ποιήματά του, ενώ ποίηση Εμπειρίκου, Beckett, Σαπφώς κ.ά. ενδύεται μουσικά από Σάκη Παπαδημητρίου, Αναστασία Παπαδημητρίου, Θάνο Μικρούτσικο κ.ά. και φωνητικά από Γεωργία Συλλαίου, Λιζέτα Καλημέρη, Δημήτρη Νικολούδη, Βάνα Βερούτη κ.ά.

Ιδανικός επίλογος οι Εμπειρίκιοι στίχοι από το ποίημα βρέθηκε στην αποθήκη του αθηναϊκού του διαμερίσματός το 2006: Είμαστε τα εργοστάσια της ζωής αφού είμαστε τα εργοστάσια των ερώτων / Κ’ είναι πολύ δική μας η φωτιά που μας κινεί αφού υπάρχει εντός μας.

Πρώτη δημοσίευση: www.mic.gr