Στο αίθριο του Πανδοχείου, 4. Δημήτρης Μαμαλούκας

Αγαπημένοι σας διαχρονικοί και πρόσφατοι συγγραφείς.
Όμηρος, Έντγκαρ Άλαν Πόε, Μπ. Τρέιβεν, Στίβεν Κίνγκ, Γκ. Γκ. Μαρκές, Κάφκα, Μάλαμουντ, τελευταία αγάπησα τον Μουρακάμι…

Αγαπημένα σας διαχρονικά και πρόσφατα βιβλία.
Η Λάμψη, O Ένοικος, O Χρυσός Σκαραβαίος, Ο Πύργος, Καρχαρίες του Γιενς Μπιέρναμπου, Ανεμοσκορπίσματα, Το πλοίο των νεκρών, Το ταχυδρομείο, Ο γηρευτής του χρυσού, Ο βοηθός και το Ενοικιοστάσιο (The tenants) του Μάλαμουντ, Δύο από δύο.

Αγαπημένα σας διηγήματα.
Σχεδόν όλα του Πόε, μερικά του Μπόρχες, Η Κάντιλακ του Ντόουλαν και τα περισσότερα του Κινγκ, κάποια του Τσέχωφ.

Σας έχει γοητεύσει κάποιος σύγχρονος νέος έλληνας λογοτέχνης;
Με έχουν γοητεύσει όταν τα διάβασα Ο Εργένης του Βαγγέλη Ραπτόπουλου και το βιβλίο του Χρήστου Αστερίου Το γυμνό της σώμα και άλλες ιστορίες.

Σας ακολούθησε ποτέ κανένας από τους ήρωες των βιβλίων σας; Μαθαίνετε τα νέα τους;
Δεν τολμάνε να βγουν απ’ το κεφάλι μου. Αλλά κάθε τόσο με πρήζουν να ξαναπρωταγωνιστήσουν. Μερικοί είναι πολύ γκρινιάρηδες κι άλλοι υπερβολικά επίμονοι. Ίσως μια μέρα τους μαζέψω σ’ ένα πλοίο και τους φουντάρω μεσοπέλαγα.

Έχετε γράψει σε τόπους εκτός του γραφείου σας/σπιτιού σας;
Μόνο πρόχειρες σημειώσεις, αντιθέτως όμως διορθώνω πολύ συχνά στα καφέ.

Ποιος είναι ο προσφιλέστερός σας τρόπος συγγραφής; Πώς και πού παγιδεύετε τις ιδέες σας;
Γράφω τις πρώτες, σύντομες σημειώσεις στο χέρι κι έπειτα τις περνάω στον υπολογιστή διορθώνοντας, και κάνοντας πολλές προσθήκες. Φτιάχνω έτσι ένα σκελετό και μετά γράφω το βιβλίο κατευθείαν στον υπολογιστή (το πιο κουραστικό).
Τις παγιδεύω παντού… πολύ συχνά έξω… περπατώντας, στο λεωφορείο, σερφάροντας στο ίντερνετ, βλέποντας μια ταινία, διαβάζοντας ένα βιβλίο… οδηγώντας.

Αγαπημένος ή/και ζηλευτός λογοτεχνικός χαρακτήρας;
Φίλιπ Μάρλοου, Τζακ Τόρρενς, Γκαμπριέλε Αμπάτι, ο αυτοκαταστροφικός ήρωας του Δύο από δύο.

Μια μικρή παρουσίαση/εισαγωγή στο κάθε σας βιβλίο χωριστά [ή για όσα κρίνετε]. Είτε σε μορφή επιγραμματικής παρουσίασης, είτε γράφοντας για το πότε, πώς, υπό ποιες συνθήκες και ποιους πόθους συνεγράφησαν. Τυγχάνει κάποιο περισσότερο αγαπημένο των άλλων;
Όσο περνούν τα χρόνια και τα βιβλία αυξάνονται αγαπάς περισσότερο το πρώτο. Το Όσο υπάρχει αλκοόλ υπάρχει ελπίδα σημαίνει πολλά για μένα. Δεν περιγράφονται σε λίγες σειρές. Έγινε ταινία, αγαπήθηκε, χαίρομαι γιατί κρατάει αμείωτη τη γοητεία του δέκα χρόνια τώρα, όπως μου λένε αναγνώστες κατά καιρούς. Ο Μεγάλος Θάνατος του Βοτανικού μου πήρε σχεδόν τρία χρόνια για να γραφεί… ήταν ένα μεγάλο στοίχημα, θεωρώ ότι κάποια στιγμή αυτό το βιβλίο θα κάνει καριέρα. Η απαγωγή του εκδότη έχει φανατικό κοινό και ήρωες που θα ξαναπαίξουν. Η χαμένη βιβλιοθήκη του Δημητρίου Μόστρα είναι το πιο βιβλιοφιλικό, αγαπήθηκε και πούλησε περισσότερο από όλα μου. Η μοναξιά της ασφάλτου. Μοναξιά μου όλη, όπως οι έρημοι αυτοκινητόδρομοι τη νύχτα.

Τι διαβάζετε αυτό τον καιρό;
Τζων Στάινμπεργκ, χάρτες της Ιταλίας, Classic & Sports car…

Επιλέγετε συγκεκριμένη μουσική κατά την γραφή ή την ανάγνωση; Γενικότερες μουσικές προτιμήσεις;
Προτιμώ ν’ ακούω παλιό κλασικό ροκ και ιταλικά κάθε εποχής. Μπορώ ν’ ακούσω τα πάντα εκτός από μοντέρνα ελληνικά και χέβι μέταλ.
Όταν διαβάζω δεν ακούω μουσική.
Όταν γράφω ακούω ραδιόφωνο από το κινητό με τα ακουστικά ψείρες για να καλύπτω τους εξωτερικούς θορύβους. Κάνω συνεχώς ζάπινγκ αφού οποιαδήποτε ομιλία ή ελληνικός στίχος με αποσυντονίζει. Τώρα αν σας πω ότι με ραπ και μπιτάτα κομμάτια μου κατεβαίνει έμπνευση; Και γράφω βολίδα;

Τι γράφετε τώρα;
Το επόμενο μυθιστόρημά μου κι είμαι ερωτευμένος με την ηρωίδα μου.

Οι εμπειρίες σας από το μπλόγκινγκ (http://mamaloukas.blogspot.com);
Αφήστε καλύτερα…

Δημοσίευση και σε: www.mic.gr.