![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi15meZBrMYvgx-rBDNPc_7zjoHJZ9NJ_iH_to0eO8gomnhj7fZJsqDG2bQu7tvFfNKYAZtjgxa42vfw5kVPh0Dy-xVWj2iyBphK9oeIeu0c3ex2Rv3DN_zLR3vQe9w8aU3qjpJXM5-8DB0/s200/hidden-cameras.jpg)
Έτσι και τώρα το 15μελές συμβούλιο υπό τον Joel Gibb ξεφουρνίζει τρίλεπτα και τετράλεπτα αποθέωσης της απλότητας και του απολύτως απαραίτητου στη σύνθεση, σαν μικρά θεατρικά ιντερμέδια, σαν αλλοπρόσαλλα παιδικά τραγουδάκια κι όλα με μια ύπουλή παραγωγή με βάθος και τοιχώματα, για να μην μπω στο σεξοστιχουργικό κομμάτι. Τόσο άμεσα αναγνωρίσιμοι, λες και έχουν πλάσει το δικό τους ιδίωμα, ακόμα πιο έξαλλο από τους καταχωρημένους ως συγγενείς Magnetic Fields, Vitesse, Moldy Peaches ή όποιους άλλους, ή την ετικέτα «gay church folk music».
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjPqAWEsIDgrR3oBLM0bppfpJM4zoNA_brN7rPyGYy2mz_2HOaoUwPxAFCng8z-yP2IesZrcxHjrL7CO16_L0kWkK0e7rV1hXGer5zk-Hwt6mL-nI3Skyvz3Gi_6L4yQ_b5LlOvuYEqcTNm/s320/inthena.jpg)
Είτε η προέλευση καταχωρίζεται ως «ορφανή» είτε όχι, τα τραγούδια τους σε αυτό τον πέμπτο δίσκο προκαλούν και πάλι εθιστική έλξη, καθώς τα ευγενοπρεπή φωνητικά, τα γλυκερά γυρίσματα και οι σπεκτορικές ενορχηστρώσεις ανεβαίνουν κλίμακα και εκσπερματώνουν …εεεε εννοώ ξεσπούν σε κορύφωμα ή πτώση. Παράδειγμα τα In the NA και He falls to me, αλλά και το Walk on, που εμφανίζεται με μανδύα επικής ορχήστρας, υπονομεύεται από πίσω με κάτι αυτοσχέδια κρουστάκια, στο δε ρεφραίν σταματά όλους τους πομπώδεις ήχους για να σταθεί γυμνό στο γνώριμο στιλ τους
Όμως εδώ έχουμε αρκετά λοξοκοιτάγματα που δεν μπορούν να αγνοηθούν, όπως η δυόμισι λεπτών οργανική - almost droning - εισαγωγή και η τετράλεπτη ανατολικοπρεπής τελετουργική συνέχεια του εναρκτήριου, καθώς και το ομώνυμο, που βράζει σε μηχανικές, ανακυκλούμενες κιθάρες. Από το τυπικό τους κουπλορέφρενο ξεφεύγουν προς ένα pop-punk των παλαιών ανεξάρτητων κομμάτων επιτυχώς μεν το Kingdom come, ατυχώς δε το Do I Belong?. Στο …euro disco Underage (όπου η Κασσάνδρα και ο Λύκος της Μαργαρίτας Καραπάνου βρίσκει την ιδανική του υπόκρουση), βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές με αφρικανόπρεπα φωνίσματα, ενώ η ίδια μαυροηπειρώτικη φωνητική γαργαλάει και το The little bit, υπό την ασφάλεια του γνώριμου, εύχαρους στιλ τους. Προτείνω να συνεχιστεί το παιχνίδι προς αυτή την κατεύθυνση - ποιος ξέρει τι μαυρόασπρο διαμάντι μπορεί να προκύψει!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLhYQrsa5ubH0-3otrfGcTEN4NCXTzh_T9OW4L4ApYzc1qfooJm3VUeTrHttwxeaTsyVIROlR4qRIx83d8s6r17lMDuHuJMgk0aGK4y5NSVzIXgp-AuC478nTMDtwdxkYYnI2rA2wgV7eD/s200/589823201hidden_cameras.jpg)
Πρώτη δημοσίευση: πάλι πρόλαβε το mic!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου