Gustaf Spetz – Goodnight Mr. Spetz (Imperial Recordings, 2009)

Tο Golden feathers που ανοίγει τον δίσκο είναι μέχρις ώρας το ομορφότερο τραγούδι της (μισής) χρονιάς. Η εισαγωγή του είναι εκρηκτική, τα κουπλέ του προσπαθούν να καταλαγιάσουν την τρικυμία, εκείνη σύντομα επανέρχεται δριμύτερη. Τα πιάνα του είναι σκαλοπάτια στα σύννεφα και στον πάτο και πάλι πίσω και μπρος. Δεν θα το χαραμίσω γι’ αυτές τις άθλιες μέρες, θα το κρατήσω για τις δυνατότερες. Εσείς όμως ελεύθερα.

Ο Gustaf Spetz ξεκίνησε από πιτσιρικάς στις εκκλησιαστικές χορωδίες, τον έταξαν στο τσέλο (από τα 4-19) και μόνο αργότερα διέκρινε στο πιάνο το γκάτζετ των εμπνεύσεων που αποζητούσε: Καθόμουν στο πιάνο, ένοιωθα σαν να άνοιγε μια πόρτα, κι έτσι γράφονταν τα τραγούδια. Δοκίμασε τα αισθητήρια των ακροατηρίων στο διαδικτυακό smartassradio και υπήρξε τραγουδιστής, συνθέτης και πιανίστας των Eskju Divine (δύο δίσκοι: Come and join… και Heights) που όσο τους ξέρετε εσείς τους ξέρω κι εγώ. Μόνος του τώρα, και απορώ τι παραπάνω θα μπορούσαν να προσθέσουν οι εταίροι μιας μπάντας, την στιγμή που η θυελλώδης πιανιστική του ποπ μοιάζει πολυδάχτυλη. Αυτό είναι το βασικό της χαρακτηριστικό, αυτό την απογειώνει, ενώ η εύθραυστη φωνή του μάλλον την προσγειώνει.

Οι κιθάρες του Burn it, crush it, smash it μου θυμίζουν τα πιανίσματα της 4ΑD, μια τύπου Modern English αίσθηση της ποπ που δεν είναι ακριβώς ποπ, τις κιθάρες που περισσότερο ενδιαφέρονταν να ζωγραφίσουν τα χρώματα εκείνων των εξωφύλλων. Ό,τι κάνει εδώ ακριβώς με το πιάνο του. Άλλες κιθάρες στριγκλίζουν πολύ πίσω, πρέπει να γίνει διαφανές το τείχος για να τις ακούσετε. Κάτι συγκρατεί τον Γουστάβο από την πλήρη απογείωση, ίσως αισθάνεται ακόμα μέρος της ευρύτερης Σουηδικής Ποπ Σφαίρας (αν και παρατηρώ πως ελάχιστοι στο διαδίκτυο αναφέρονται στον δίσκο του), εξ ου και παραμένει σε αυτό τον συνδυασμό μεγαλορχηστρικού εκλεκτικισμού και καθάριου ερμηνευτικού ραδιοάσματος. Το πόσο θαυματουργά μπορεί να συνθέσει πάνω στο μοτίβο αυτό απολαύστε το στα έξοχα Restless και Feel no fear.

Brian Wilson, το βλέπεις πως ετούτο το μειράκιον σού γνέφει στο You and Me και όχι μόνο. Έλα πάρε το και κάνε το σαν τα μούτρα σου, να μας αποπλανήσει όλους κανονικά.

Πρώτη δημοσίευση: mic.gr